E estiverom presentes no Mar de ausencias

Onte, Domingo 5 de Abril, Modesto Fraga apresentava a reediçom do seu livro Mar de Ausencias na costa de Fisterra. Lá no mar, a bordo do barco "María Elena", dezenas de persoas se derom cita para escuitar os versos do poeta na voz dos seus amigos Roberto Traba Velay, Maria José Lado e Javier Campaña Martínez (autor das cartografias que acompanham aos poemas), da sua tia Lola e do próprio Modesto.

Mas esta apresentaçom tivo algo de especial, ademais de fazer-se num barco -cousa insólita-, houve um momento para a lembrança dos marinheiros mortos nessas mesmas águas. Alguns dos familiares do Bonito, do Isleña e do Begoña lanzárom cadansua flor ao mar em sinal de recordo àqueles lobos de mar que derom a sua vida fazendo aquilo do que trabalhavam, pescando.

A continuaçom, deixo-vos um vídeo do poeta recitando "Fisterra":

FISTERRA

Por anagrama levas a senda do erotismo
debuxado. No horizonte a imaxe do teu pobo:
dous fermosos seos de muller tralos penedos
que esconden a verdade de tanta lenda viva.

Orcavella. A lenda das lendas esquecidas
que dorme no cumio, alén onde remata o Facho.
A de San Guillerme, Ara Solis, e tantas outras
que levan de anagrama a senda do erotismo.

A de cidade como Duggium. terra dos pagáns,
asolagada polos mares e condenada
a ficar baixo terra pola súa teima ó mal.
Por anagrama, tamén a senda do erotismo.

Dende o Cabalo de ouro, soterrado nalgures,
ata as máis fecundas lendas do culto a Venus:
din por acá os máis novos, que contan os máis vellos
que levan de anagrama a senda do erotismo.

Mais informaçom do acto em:
Que pasa na costa
La Voz de Galicia
Artigo de Anxo Tarrío

Um novo blogue

Hoje inaugurou-se um novo blogue, Ese estraño silencio (título tirado do livro de poemas de Modesto Fraga). Ainda que nel se escreverá de qualquer cousa o importante som as ligaçons, que pretendem ser umha ferramenta de ajuda aos filólogos de galego da USC. Embora, aguardo que, sendo ou nom filólogos, sirvam para algo.

Ah, outra cousa, a algum de vós chegará-vos um convite para que colaboredes no blogue. Se queredes aceitá-lo, aceitade-lo e senom, nom o aceitedes. Nom tendes que colaborar todos os dias, com umha actualizaçom esporádica abonda. Obrigado.

Bem vindos a Ese estraño silencio

Prémio Dardos

Recebo o Prémio Dardos de parte de Modesto Fraga. Isto quer dizer que me toca continuar a cadeia e por isso coloco a seguir as regras e o que o prémio leva consigo:

"Com o Prémio Dardos reconhecem-se os valores que cada blogger, emprega ao transmitir os mesmos por culturais, éticos, literários, pessoais, etc., que, em suma, demonstram sua criatividade através do pensamento vivo que está e permanece intacto entre suas letras, entre suas palavras. Esses selos foram criados com a intenção de promover a confraternização entre os bloggers, uma forma de demonstrar carinho e reconhecimento por um trabalho que agregue valor à Web.

Este Prémio obedece a algumas regras:

1) Exibir a imagem do selo;
2) Linkar o blog pelo qual se recebeu a indicação;
3) Escolher outros blogs a quem entregar o Prémio Dardos.

Assim sendo, repasso o Prémio Dardos para os bloggers abaixo, pelo valor que lhes reconheço":

À la belle étoille
As ovellas eléctricas
Memórias dum esquelete
O Afiador da Galiza

59ª Aniversário do passamento do Companheiro Daniel

Para começar de novo coas actualizaçons deste blogue, nada melhor que faze-lo homenageando ao guieiro de tantas e tantas gentes deste nosso país chamado Galiza.

Guieiro que, pouco antes da meia-noite do 7 de Janeiro de 1950, no Sanatorio do Centro Gallego de Buenos Aires, falecia. El era, Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao (Rianxo, 30 de Janeiro de 1886 - Buenos Aires, 7 de Janeiro de 1950).

Para lembrá-lo, coloco-vos um vídeo da cançom "Compañeiro Daniel" de Suso Vaamonde.

Compañeiro Daniel de vida innumerable
como os astros do ceo i os camiños do mar
na tenebrosa noite da patria inhabitable
témoste no recordo con mao á luz alba.
A ti falo Daniel morto lonxe da terra
es noso i a túa luz alumea a escuridá
que nos deixou a historia de tres anos de guerra
en que os lobos mataron a luz e libertá.

Compañeiro Daniel, as pistolas sonaban
i enloitaron cunetas con sangue loitador
as pistolas sonaban i os panbidos berraban
a terrible victoria do odio e do terror.
E ti fúcheste lonxe predicar no deserto
pra erguerdes un exército que endexamais loitou
e morriches un día sin veres entreaberto
o camiño da volta que a túa alma soñou.

Pro na Patria abatida e do pobo explotado
nacimos nós os fillos da morte e do tristén
percurando furiosos vinganza e novo Estado
i unha roxa alborada sin cabo nin comén.
I a ti bo compañeiro que o furacán aleibe
matou desesperado na outra banda do mar
prometémosche a terra dunha Galicia ceibe
pra enterra- los teus ósos onde teñen que estar.

E, por se fosse pouco, coloco-vos também, umha ladainha do poeta fisterrám Modesto Fraga dedicada ao Mestre

A Castelao

Alborexaba a luz e, sen embargo,
escura dor de sombras nos traía
aquel xaneiro. Estraña noite fría
no irmandiño medulio máis amargo.

Alborexaba a luz e, sen embargo,
<<a verdade e a vida>> devecía
o luceiro da patria enmudecía
coa semente a abrollar, cruel letargo.

Alborexaba a luz e o pobo enteiro
-terra galega da nación chegada-
deixaba de alumar na noite esquiva.

Compañeiros do ilustre rianxeiro;
Gumersindo, Miguel, Virxinia, Prada:
<<¡a bandeira da patria segue viva!>>

Ao irmão

Hoje apetecia-me dedicar-lhe o blogue ao irmão e, de passo, roubar-lhe umha ideia que tivo, colocar umha cançom e opinar sobre ela.

Aí tendes, com todos vós, com todas vós, "Despertar" de Héroes del silencio.

¿Quién nos devora,
que una pesadilla me parte en dos?
¿Tanto odio encontró
en la melodía que ahoga mi voz?
Todo se olvida al despertar
una vez más
Sólo puedo soñar
entre arena y espuma
¿Cómo puedo olvidar
a alguien que un día me quiso ayudar?
Si no sé perdonar
el daño que has hecho a mi alrededor...
Todo se olvida al despertar
una vez más
Sólo puedo soñar
entre arena y espuma,
entre arena y espuma...
Todo se olvida al despertar
una vez más
sólo puedo soñar
entre arena y...
todo se olvida al despertar
una vez más
sólo puedo soñar
entre arena y espuma

Obrigado por todo

De quem é este poema?

XEITEIROS DO SUR

Os últimos xeiteiros
en partir
—os do sur—
tremosos
e mesmo taciturnos
perdíanse no ocaso amargo das miradas

Atrás,
como nos días da fatal ausencia,
quedaban
a mornura do fogar
e a calma
dun regazo octoxenario

Sol a sol
nun longo ronsel de incerteza,
como áncoras intactas
e voraces

os últimos xeiteiros
singraban novas lúas e crepúsculos

Eles sabían do mar
porque xurdiran do sal. O mar.
O mar só reflectía
as chagas dos seus dedos malferidos

Pero eles eran
os últimos xeiteiros
en partir

aqueles que, a media lúa,
algo tremosos

e armados duns remos
de pao de carballo
en cadanseu tolete

vogaban paseniño
cara as escuras
e argazosas augas
que a certeza
mostraba, taciturna,

eran o pan
—ao sur—
das súas fames

Cea Homenaxe a Marcos Valcárcel en Ourense

O vindeiro sábado, día 29, os amigos/as e admiradores dunha das persoas máis sabias e de maior calidade humana que coñezo, Marcos Valcárcel, teremos ocasión de reunirnos con el para acompañalo nunha entrañable cea-homenaxe que terá lugar no restaurante San Miguel de Ourense.

Polo que a min respecta, salvo ataque biolóxico ou atómico de ultimísima hora que o impida (cousa que, por outra banda e polo ben común, agardemos non ocorra) estarei acompañando ao amigo nese acto de presentación do seu novo libro, Historia de Ourense (Edicións Xerais de Galicia, 2008), a bo seguro inzado de maxisterio e sabiduría por todas partes.

Para os/as que queirades sumarvos, velaí vai máis información:

CEA HOMENAXE a MARCOS VALCÁRCEL.

Ourense, Sábado 29 de Novembro de 2008 , ás 21:00 horas, Restaurante San Miguel.
RETIRADA DE TARXETAS:

As tarxetas para a asitencia á Cea poderanse retirar en Ourense, desde o venres día 7 de novembro, en tres lugares: No Liceo, na Casa da Xuventude e no Restaurante Sanmiguel. O custo da cea é de 30 euros.

Para aquelas persoas de fóra de Ourense que queiran asistir, habilitamos unha conta de Caixa Galicia (2091 0400 88 3040045410 ) na que poden facer o ingreso desa cantidade indicando o nome do participante. Posteriomente, o mesmo día da Cea pódese retirar a tarxeta no restaurante co resgardo da transferencia.
Dada a previsión dunha nutrida concurrencia, rógase efectuar estes trámites canto antes, e en calquera caso, pecharanse as listas de asistencia o día 25 de novembro.

INVITACIÓN ABERTA:

A Cea Homenaxe está aberta a todas as persoas interesadas, polo que che pedimos fagas extensiva a invitación a quen consideres oportuno.

Unha cordial aperta e moitas grazas a todos.

César Ánsias / Xoán Fonseca / Benito Losada / José Carlos Martínez-Pedrayo
Eustaquio Puga / Xosé Ramón Quintana / Xosé Trebolle / Afonso Vázquez-Monxardín

Texto e imagem tirados da web oficial do autor galego Modesto Fraga Moure