Una conversación solamente

E estiverom presentes no Mar de ausencias

Onte, Domingo 5 de Abril, Modesto Fraga apresentava a reediçom do seu livro Mar de Ausencias na costa de Fisterra. Lá no mar, a bordo do barco "María Elena", dezenas de persoas se derom cita para escuitar os versos do poeta na voz dos seus amigos Roberto Traba Velay, Maria José Lado e Javier Campaña Martínez (autor das cartografias que acompanham aos poemas), da sua tia Lola e do próprio Modesto.

Mas esta apresentaçom tivo algo de especial, ademais de fazer-se num barco -cousa insólita-, houve um momento para a lembrança dos marinheiros mortos nessas mesmas águas. Alguns dos familiares do Bonito, do Isleña e do Begoña lanzárom cadansua flor ao mar em sinal de recordo àqueles lobos de mar que derom a sua vida fazendo aquilo do que trabalhavam, pescando.

A continuaçom, deixo-vos um vídeo do poeta recitando "Fisterra":

FISTERRA

Por anagrama levas a senda do erotismo
debuxado. No horizonte a imaxe do teu pobo:
dous fermosos seos de muller tralos penedos
que esconden a verdade de tanta lenda viva.

Orcavella. A lenda das lendas esquecidas
que dorme no cumio, alén onde remata o Facho.
A de San Guillerme, Ara Solis, e tantas outras
que levan de anagrama a senda do erotismo.

A de cidade como Duggium. terra dos pagáns,
asolagada polos mares e condenada
a ficar baixo terra pola súa teima ó mal.
Por anagrama, tamén a senda do erotismo.

Dende o Cabalo de ouro, soterrado nalgures,
ata as máis fecundas lendas do culto a Venus:
din por acá os máis novos, que contan os máis vellos
que levan de anagrama a senda do erotismo.

Mais informaçom do acto em:
Que pasa na costa
La Voz de Galicia
Artigo de Anxo Tarrío

Um pouco de música nunca vem mal

Y por fin he comprao el vespino
que me ha de ghiar a Santiagho
y esta noche me espera el amor en Betanços

De cada apretada por Dios
paraba la moto en un rincón
para vasiar de una puta ves
la Estrella Ghalisia

Lalala la la lalalaa
Y el pistón se lo he rebajado yo

Tuve que parar nunha leira
para cajar una mierda
jamás me ha pasado esto a mi

Que termine el momento porsino
y no suseda la vulgharidá
y marcharme contento uoo
aliviado de caca y de pis

Lalala la la, lalalaa
Y el pistón se lo he rebajado yo
Para ti

(solo)

Lalala la la, lalalaa
Y el pistón se lo he rebajado yo
Y el pistón se lo he rebajado yo
Para ti

A Pessoa

(Lisboa, setembro de 2007)

Autopsicografia

O poeta é um fingidor.
Finge tão completamente
Que chega a fingir que é dor
A dor que deveras sente.
E os que lêem o que escreve,
Na dor lida sentem bem,
Não as duas que ele teve,
Mas só a que eles não têm.
E assim nas calhas de roda
Gira, a entreter a razão,
Esse comboio de corda
Que se chama coração.

Fernando Pessoa

59ª Aniversário do passamento do Companheiro Daniel

Para começar de novo coas actualizaçons deste blogue, nada melhor que faze-lo homenageando ao guieiro de tantas e tantas gentes deste nosso país chamado Galiza.

Guieiro que, pouco antes da meia-noite do 7 de Janeiro de 1950, no Sanatorio do Centro Gallego de Buenos Aires, falecia. El era, Alfonso Daniel Manuel Rodríguez Castelao (Rianxo, 30 de Janeiro de 1886 - Buenos Aires, 7 de Janeiro de 1950).

Para lembrá-lo, coloco-vos um vídeo da cançom "Compañeiro Daniel" de Suso Vaamonde.

Compañeiro Daniel de vida innumerable
como os astros do ceo i os camiños do mar
na tenebrosa noite da patria inhabitable
témoste no recordo con mao á luz alba.
A ti falo Daniel morto lonxe da terra
es noso i a túa luz alumea a escuridá
que nos deixou a historia de tres anos de guerra
en que os lobos mataron a luz e libertá.

Compañeiro Daniel, as pistolas sonaban
i enloitaron cunetas con sangue loitador
as pistolas sonaban i os panbidos berraban
a terrible victoria do odio e do terror.
E ti fúcheste lonxe predicar no deserto
pra erguerdes un exército que endexamais loitou
e morriches un día sin veres entreaberto
o camiño da volta que a túa alma soñou.

Pro na Patria abatida e do pobo explotado
nacimos nós os fillos da morte e do tristén
percurando furiosos vinganza e novo Estado
i unha roxa alborada sin cabo nin comén.
I a ti bo compañeiro que o furacán aleibe
matou desesperado na outra banda do mar
prometémosche a terra dunha Galicia ceibe
pra enterra- los teus ósos onde teñen que estar.

E, por se fosse pouco, coloco-vos também, umha ladainha do poeta fisterrám Modesto Fraga dedicada ao Mestre

A Castelao

Alborexaba a luz e, sen embargo,
escura dor de sombras nos traía
aquel xaneiro. Estraña noite fría
no irmandiño medulio máis amargo.

Alborexaba a luz e, sen embargo,
<<a verdade e a vida>> devecía
o luceiro da patria enmudecía
coa semente a abrollar, cruel letargo.

Alborexaba a luz e o pobo enteiro
-terra galega da nación chegada-
deixaba de alumar na noite esquiva.

Compañeiros do ilustre rianxeiro;
Gumersindo, Miguel, Virxinia, Prada:
<<¡a bandeira da patria segue viva!>>

Ao Borjacius

Seguimos coas dedicatórias. Hoje é a quenda do Borjacius e como nom sabia que cançom pôr-lhe decidim subir esta. Tem algo a ver com el e coa sua maneira de pensar.

Aí tendes, com todos vós, com todas vós, "Kommies" d'A banda de Poi.

inocentes

Ao irmão

Hoje apetecia-me dedicar-lhe o blogue ao irmão e, de passo, roubar-lhe umha ideia que tivo, colocar umha cançom e opinar sobre ela.

Aí tendes, com todos vós, com todas vós, "Despertar" de Héroes del silencio.

¿Quién nos devora,
que una pesadilla me parte en dos?
¿Tanto odio encontró
en la melodía que ahoga mi voz?
Todo se olvida al despertar
una vez más
Sólo puedo soñar
entre arena y espuma
¿Cómo puedo olvidar
a alguien que un día me quiso ayudar?
Si no sé perdonar
el daño que has hecho a mi alrededor...
Todo se olvida al despertar
una vez más
Sólo puedo soñar
entre arena y espuma,
entre arena y espuma...
Todo se olvida al despertar
una vez más
sólo puedo soñar
entre arena y...
todo se olvida al despertar
una vez más
sólo puedo soñar
entre arena y espuma

Obrigado por todo

Cea Homenaxe a Marcos Valcárcel en Ourense

O vindeiro sábado, día 29, os amigos/as e admiradores dunha das persoas máis sabias e de maior calidade humana que coñezo, Marcos Valcárcel, teremos ocasión de reunirnos con el para acompañalo nunha entrañable cea-homenaxe que terá lugar no restaurante San Miguel de Ourense.

Polo que a min respecta, salvo ataque biolóxico ou atómico de ultimísima hora que o impida (cousa que, por outra banda e polo ben común, agardemos non ocorra) estarei acompañando ao amigo nese acto de presentación do seu novo libro, Historia de Ourense (Edicións Xerais de Galicia, 2008), a bo seguro inzado de maxisterio e sabiduría por todas partes.

Para os/as que queirades sumarvos, velaí vai máis información:

CEA HOMENAXE a MARCOS VALCÁRCEL.

Ourense, Sábado 29 de Novembro de 2008 , ás 21:00 horas, Restaurante San Miguel.
RETIRADA DE TARXETAS:

As tarxetas para a asitencia á Cea poderanse retirar en Ourense, desde o venres día 7 de novembro, en tres lugares: No Liceo, na Casa da Xuventude e no Restaurante Sanmiguel. O custo da cea é de 30 euros.

Para aquelas persoas de fóra de Ourense que queiran asistir, habilitamos unha conta de Caixa Galicia (2091 0400 88 3040045410 ) na que poden facer o ingreso desa cantidade indicando o nome do participante. Posteriomente, o mesmo día da Cea pódese retirar a tarxeta no restaurante co resgardo da transferencia.
Dada a previsión dunha nutrida concurrencia, rógase efectuar estes trámites canto antes, e en calquera caso, pecharanse as listas de asistencia o día 25 de novembro.

INVITACIÓN ABERTA:

A Cea Homenaxe está aberta a todas as persoas interesadas, polo que che pedimos fagas extensiva a invitación a quen consideres oportuno.

Unha cordial aperta e moitas grazas a todos.

César Ánsias / Xoán Fonseca / Benito Losada / José Carlos Martínez-Pedrayo
Eustaquio Puga / Xosé Ramón Quintana / Xosé Trebolle / Afonso Vázquez-Monxardín

Texto e imagem tirados da web oficial do autor galego Modesto Fraga Moure